Monstrous
Monstrous Books => The Monstrous Library => Topic started by: LeXtruX on September 17, 2009, 06:58:15 AM
-
Hi
Although it's written in Dutch, I will still post it here...
I'm too lazy to run it through a translator and correct all the spelling errors...
And even more lazy to translate it myself.
For those who understand dutch it's all ok, for those who don't: sorry you'll have to translate it yourself :-(
The story is still in development and I've let some people read it and they are all curious on how it will continue.
I added an english translation, quickly translated though
So enjoy:
-
I
Lang geleden was er in Viridur een havendorpje, Bardrock Port, ver afgelegen van de bewoonde wereld.
In dit dorpje woonde een man, Bregas genaamd. Hij had een vrouw en kind, een zoon van 10 en zijn vrouw zo schoon.
Die nacht was de maan vol, het hele dorp was verlicht in het licht van de maan.
Niemand maakte zich zorgen en iedereen sliep, want het dorpje was ver weg van elk gevaar.
Maar iets na middernacht hoorde Bregas geschreeuw en gekrijs.
Bregas, die jong maar zeer wijs was beval zijn vrouw om met hun zoon te vluchten nar het strand en die te volgen tot de kliffen.
Terwijl hij de andere dorpelingen ging helpen gingen zijn vrouw en kind via de achterdeur buiten en liepen weg in de warme zomernacht.
Het dorp werd aangevallen door een nog nooit eerder gezien ras van wezens, noch mens, noch dier waren ze. Bloedlustig en wreed en gingen voor niemand uit de weg.
De man kwam bij de gruwels en voorkwam tijdig dat een vrouw onthoofd werd en een kind doorboord door zwaardenstaal.
Veel mannen stierven in de komende minuten, maar uiteindelijk vluchtten de indringers.
Toen de vijand rechtsomkeer maakte hoorde hij een krijs van een stem zeer bekend in zijn oren. Hij draaide zich om en daar stond het meest gruwelijke wezen dat je je ooit kan voorstellen, en als je de indringers al eng vond dan doe je nooit meer een oog dicht achter dit wezen gezien te hebben,.
De gruwel had zijn vrouw en kind bij zich. En voor Bregas besefte wat er gebeurde werden zijn geliefde vrouw en zoon koelbloedig onthoofd voor zijn ogen.
Verscheurd en verbitterd smeekte Bregas om gedood te worden, maar de gruwel zei: "Gij, Bregas, gij zijt gewaarschuwd, uw leven is gespaard om eeuwig de pijn te voelen, en gij zult verdorren en wegrotten in kwijn!"
Met die woorden verdween het mysterieuze wezen in de nacht.
Bregas boog over zijn vrouw en kind, omhelzend en wenend. Zijn hart werd gevuld met puurste haat en woede.
"Het is mijn schuld!" Riep hij, "Ik heb hen dit aangedaan, ze deden niets verkeerd en ik bracht hen dit leed!
O was ik maar bij hen gebleven en niet alleen gelaten om te vluchten..."
Hij zwoer de volgende ochtend bij het rijzen van de zon: "Zowaar ik Bregas, zoon van Thelior, ben zal ik niet rusten noch sterven voor mijn vrouw en kind gewroken zijn!"
Hij veegde zijn tranen weg en stond langzaam op.
Hij ging rond in het dorp en zag de ravage die de nachtelijke plunderaars toegebracht hadden.
Een handje vol mannen, vrouwe en kinderen hadden de gruwelnacht overleefd.
"Mijn vrieden, buren en dorpsgenoten!" Riep hij. "Ik, Bregas, zoon van Thelior, zweer u plechtig uw geliefden en beminden te wreken!
Kom en sta nu op en herbouw ons dorp! Ik neem 3 dorpelingen met mij me op mijn queeste!
Ik vraag u, de 3 sterkste, snelste, fitste mannen op te staan die mij vergezellen zullen op deze tocht!"
Na wat gefluister en geroezemoes stond een jongeman, niet ouder dan 23, op, hij was lid van de dorpsmilitie, en zei: 'Bregas, o gij zijt de beste krijger onder ons, gij leerde mij alles wat ik kan en ken!" Meteen knielde hij en riep: "Gij hebt mijn zwaard en schild!"
Even later stond een 2de man op. "O Bregas, gij hebt zoveel voor ons gedaan, gij hielp mij met mijn experimenten... Gij leerde mij tevens omgaan met het zwaard!" En ook deze man knielde en riep: "O Bregas, gij hebt mijn kennis en magie!"
Hierop volgde een doodse stilte. Bregas keek rond zich en riep: "Is er dan niemand? Niemand die mee wil als 3de persoon op onze queeste voor onze geliefden en beminden?! Zijt gij allen echt zo laf?!"
Toen stond een jonge vrouw op. Haar haren waren bruin als kastanje, haar ogen waren standvastig en moedig.
Ze zei: "Bregas, vergeef mij, ik ben een vrouw, maar niemand kent de natuur zo goed als ik!"
Ook zij knielde en riep: "O Bregas, gij hebt mijn boog en mijn dolk, mijn ogen en mijn oren!"
Als een wonder riepen ze toen alle drie in koor: "O Bregas, wij volgen u tot de verste uithoeken van de hel!"
"Sta op", zei Bregas, "sta op en houd uw hoofd op, wij zijn gelijken in deze strijd!
Maar gij schone dame, waarom biedt gij uw leven aan?"
Haar antwoord hierop was: "Ik groeide op in het wild en volg ze al weken. Ze kwamen hier voor jou, maar vat het niet verkeerd. De moordenaar van uw geliefde vrouw en kind was hun doel. Wie hij was weet ik niet, noch weet ik waarom hij u uitkoos."
"Sta op", zei Bregas nogmaals, "sta op en speek uw naam!"
De jongeman stond als eerste recht en zei: "Logan noemt men mij, Ik ben kapitein van de militie van Bardrock Port!"
De oudere man stond kort nadien op en zei: "Ik ben Miridus, Magiër van de orde van zeven!"
Tenslotte sprak de vrouw: "Mijn menselijke naam is Alaene, beschermer van natuur en dier!"
Bregas stapte op de 3 af en zei: "Mijn beste Logan, Miridus en Alaene. Ga heen en verzamel wat je nodig hebt. Als de zon aan de top van de hemel staat vertrekken wij!"
Zo zijnde vertrokken de drie op de middag en volgden het spoor van de aanvallers.
De eerste dag trokken ze door veld en weide, het spoor volgend en goed zichtbaar.
Ze kwamen bij avondval bij de rand van het woud van Falnur.
Alaene stelde voor dat ze de nacht aan de rand doorbrachten en dat zij voorop liep.
Ze vertelde ook dat het woud magisch was en dat je zonder haar eeuwig zou verdwalen.
Die nacht hoorden ze vreemde geluiden uit het bos. Alaene zei: "Die wezens moeten zeer kwaadaardig zijn om de wezens van het bos in zo'n heisa te krijgen."
De volgende dag trokken ze uit door het woud, Alaene voorop, gevolgd door Bregas, kort daarop Miridus en als achterflank Logan.
Enkele dagen en nachten gingen voorbij, het bos liet zo weinig licht door dat het moeilijk te zeggen was of het licht of dag was, toen ze 's nachts wakker werden en er een lichtverschijning, een vrouw gemaakt uit schors en een boom stonden waar eerst niets was.
De boom zei met zware stem, nu moet je weten dat het een Bosnimf, een Dryade en een Treant waren.
De boom, een Treant, sprak: "Wie zijt gij? Wat doet gij allen hier? Spreek en ik laat u misschien in leven!"
De schorsvrouw, een Dryade zei bruusk: "Gij hoort bij die bruten die een spoor van vernieling nalaten, is het niet?!"
De verschijning, een bosnimf, zei daarop: "Kalm aan zuster en broeder van het woud. Laat ons onszelf voorstellen aan deze verwarde reizigers ongeacht hun bedoelingen.
Onderstussen had Alaena al uitgelegd dat de verschijning een Bosnimf was, de ziel van het woud, de schorsvrouw een Dryade, bewoners van het bos, en een Treant, herders van het woud.
De nimf sprak: "Ik ben Eila, hoofdnimf van het woud."
De dryade zei vluchtig: "Ik ben Nas'hka, Oudste van de zusterschap der Dryades."
De treant vervolgde: Ik ben Barnum (num en mun worden als noem en moen uitgesproken), leider van de herders in dit woud, spreek en zeg uw naam!"
Bregas antwoordde: beste wezens van het woud, mijn naam is Bregas en dit zijn Alaene, Miridus en Logan."
De nimf onderbrak hem zeggende: "Ooh ik zie dat je een woudelf hebt in jullie midden...."
Ze vervolgde: "En aan haar geur en houding zou ik zeggen dat ze van het Beridasbos komt, klopt dit?" En Alaene antwoordde: "Jawel, o vrouwe van het woud, dit klopt. Wij menen u geen kwaad, wij achtervolgen die bruten om het kwaad dat hen drijft te vernietigen."
"Aah" zei Eila, "jullie jagen op de Genki?
Laat mij jullie even vertellen over hun geschiedenis..."
Eila vertelde dat de Genki een ras waren dat diep in de bergen van Dornum leefden en zo'n 1200 jaar geleden spoorloos verdwenen.
"Ze reizen voornamelijk 's nachts, ze vrezen geen zonlicht maar hebben voorkeur aan het duister." Sprak de nimf. "Laat ons u helpen op uw missie, ik geef u allen deze hanger, het zal u beschermen tegen het duister in uw diepste nood."
"Neem deze voorraad proviand mee, van dit voedsel is 1 hap genoeg voor een hele dag door te komen. Het wordt ook nooit slecht." Zei Nas'hka kordaat.
Barnum sprak: ik geef u allen de gift van licht, de bomen zullen u de weg wijzen uit dit woud. Maar voor deze jongedame heb ik een boog en pijlen van de beste kwaliteit! Moge het elk doelwit raken."
De woudwezens zeiden: "Ga nu, de tijd dringt en buiten dit woud kunnen wij u niet helpen!"
Na de wezens bedankt te hebben vertrokken ze met spoed.
De bomen bogen zodanig dat een pad van licht tevoorschijn kwam en een drietal uur later kwamen ze aan de rand van het bos.
In de verte zagen ze rook. "Zie daar, dat dorpje wordt aangevallen, we moeten ze helpen!" Riep Logan!
Met de wind in de rug liepen ze als bliksem naar het dorp, maar ze waren helaas te laat.
Op een paar overlevenden na was het hele dorpje overvloed met bloed en doden.
"Wat is hier gebeurd?" Vroeg Bregas aan een die het minst in shock was.
"Z-z-z-z-z-ze kwamen u-u-u-u-u-u-uit het niets, voor we wisten wat er gebeurde stond ons halve dorp in lichterlaaie!"
Bregas gaf hem zijn amulet en wat proviand en zei: "Ga door het bos, deze hanger zal u beschermen een doorgang bieden en het eten zal u onderhouden, haast u naar ons dorp, zij zullen u ontvangen en verzorgen."
"Hartelijk dank, we vertrekken meteen!" Zei de man.
Alaene vroeg nog nipt: "Welke kant gingen ze op?" De man wees naar het dal een eind verderop.
"Ze gingen via de Lotharian, de rivier die ons van de stad Zahir scheidt."
"U ook bedankt voor de informatie" zeiden de avonturiers en gingen weer op pad...”
II
Na het aanwijzen waar de dorpelingen heen moesten spoedden Bregas, Logan, Miridus en Alaene zich richting het dal.
“Bregas, niet zo snel!” Riep Logan plots, “Miridus kan niet goed volgen!”
Al hijgend vulde Miridus aan: “Jah mijn beste jongen, ik ben ook niet meer zo jong en fit als jullie, maar ik kan het wel aan, ik moet alleen even op adem komen…”
Bregas en Alaene die al een eindje verderop waren draaiden zich om en kwamen naar Logan en Miridus.
Alaene stelde voor dat Bregas en Logan de oude magiër hielpen om verder te gaan terwijl hij op adem kwam, zodat de afstand tussen hun en de Genki niet te groot werd.
Na enkele uren waren ze het dal afgedaald en kwamen ze aan de over van de Lotharian.
Alaene, een woudelf zijnde, zag meteen dat er in de verste verten geen oversteekplaats was en de rivier was te diep en stroomde te hard om over te zwemmen of waden.
“Wat doen we nu?” Vroeg Logan toen ze Alaene bijkwamen.
“Mijn jonge, hier kom ik van pas, als ik mij goed herinner ken ik wel een spreuk die ons helpen kan!” Zei Miridus hijgend.
Hij nam diep adem, hief zijn armen naar de rivier en sprak: “Aquani ioram polaris!” Misschien is het handig te weten dat de taal der magie de taal der ouden is en het lijkt in sommige mate op ons eigenste Latijn, maar het is het niet.
Wonderbaarlijk begon er een brug van ijs zich te vormen over de rivier.
Voor Bregas en Logan was dit hun eerste maal dat ze ooit magie in uitvoering zagen en waren stomverbaasd. Voor ze goed beseften hoe te reageren riepen Miridus en Alaene dat ze zich moesten haasten. “Haast je, die brug begint al te smelten, het is te warm!”
Ze sprinten over de brug en maar net op tijd bereikten ze de overkant want de brug begon al te barsten en viel kort nadien in grote brokken ijs in het water.
Ze keken naar het pad dat het dal opklom aan en zagen nog in de verte de laatste van de wezens verdwijnen aan de rand van het dal.
Het begon al donker te worden toen ze uiteindelijk bovenaan het dal kwamen en zagen in de verte al de verlichting van Zahir, hoofdstad van de Meirham, land der Meiressen.
Ze brachten de nacht door en stonden al voor de ochtendschemer op en spoedden zich naar de stad in de hoop dat de wezens de stad nog niet aangevallen hadden.
Alaene riep: “Nog even mijn vrienden, ik zie de poort al, als we ons haasten kunnen we nog aankomen voor het donker!”
Bregas antwoordde: “Mijn beste Alaene, deze weiden en velden zijn zeer heuvelachtig, en Miridus begint het zwaar te krijgen, we gaan verder op ons huidig tempo.”
Kort voor de zon volledig onderwas kwamen ze aangerend naar de poorten van de stad en riepen: “Wacht met het hijsen van de poort! Laat ons er nog in voor de nacht!”
De wachters hadden ze gehoord en lieten ze binnen, toen ze net binnen waren werd de poort gesloten voor de nacht.
Zwaar vermoeid van de avonden in open lucht door te brengen gingen ze naar de herberg ‘Den Vetten Os’ waar ze een goed maal aten en een heerlijke nacht sliepen.
De volgende morgen rekenden ze af met de waard en gingen naar buiten toen er een wachter hen tegenhield en hen beviel hem te volgen naar het kasteel van de heer en meester van Meirham, Keizer Borus Viridami.
Onderweg legde de wachter uit dat de keizer woord ontvangen had van de aanval op het dorpje aan de andere kant van het ravijn en hen wenste te spreken.
Toen ze voor de poort van het kasteel aankwamen werden ze opgewacht door Keizer Borus zelve.
Wetend dat dit voor gewone burgers, en zelfs voor een magiër een grote eer was bogen ze alle vier diep door de knieën.
“Sta recht, mijn heren en dame en zeg mij uwe namen.”
Bregas stond op en sprak: “Mijn heer, het is ons een grote eer om door uw hoogheid ontvangen te worden! Mijn naam is Bregas!”
Toen stond Miridus op, gevolgd door Logan en Alaene en spraken: “Uwe hoogheid, ik ben Miridus.”
“Mijn heer! Mijn naam is Logan.” “Beste heer van Meirham, mensen noemen mij Alaene.”
“Kom mijn beste reizigers, volg mij naar mijn kwartier.” Sprak de keizer.
Aangekomen in de vertrekken van de keizer vroeg Borus Viridami wie verantwoordelijk was op de aanval van Daeldorpe.
Miridus nam het woord en legde alles uit over de aanval op Bardrock Port en over de Genki.
Na enkele uren overleg en vertel sprak de keizer: “Mijn reizigers, uw queeste is nobel en goed. Ik zal u voorzien van troepen die u later komen vergezellen op een aanval op de thuisplaats van deze afschuwelijke wezens!
Ik raad uw allen aan om richting Beirumer te reizen en assistentie te vragen aan de Hertogin Feolina Alvaré. De wezens gingen richting de bergenpas van Orgurum. Maar voor vandaag rust u hier uit en geniet een goed maal, u vertrekt morgen bij zonsopgang!”
Na deze woorden kwamen er dienstmeisjes binnen en begeleidden de gasten naar hun kamers.
Die avond verkende Bregas het kasteel en zag in een lounge Logan en Alaene praten met elkaar, hij zei ze even gedag en liep verder richting de bibliotheek van de keizer.
Daar stond Miridus.
“Aah! Beste Bregas, mijn jongen, kom hier, ik moet je iets tonen.” Zei Miridus.
“Hoe bedoel je?” luidde het antwoord.
“Deze rol die ik hier vond bevat een spreuk voor non-magiërs die hen de gift van talen kan schenken, het kan ons handig uitkomen, want deze spreuk bevat kennis van bijna elke taal in Viridur.”
De rol bevatte de woorden: “Ancestrore donnare me linguisti totales”.
Het hardop lezen van die woorden met de rol in handen gaf Bregas de kennis van de meeste gesproken talen.
Het werd al laat en iedereen ging naar bed, ook Alaene en Logan hadden al eerder die rol gelezen.
De volgende morgen vertokken ze al vroeg in oostelijke richting, op weg naar Beirumer, het rijk achter de Orgurum-pas.
III
Ze waren nog maar net de poort uit toen één van de kapiteins van het leger der Meiressen aankwam en zei: “Beste mensen, ik ben Joram, kapitein van de 6de divisie. Als je de kolonie van de Genki ontdekt hebt stuur dan onmiddellijk woord naar ons, we zullen een leger klaarstaan hebben om uw queeste tegen onheil te dienen.”
“Hartelijk dank voor uw medewerking, zodra we iets te weten komen sturen we woord!” Sprak Bregas.
“Succes Bregas van Bardrock Port!” Zei de kapitein.
Enkele dagen en nachten gingen voorbij, want tussen Zahir en Orgurum-pas is er veel land, geregeld kwamen ze langs een dorpje waar ze nu en dan een goed maal aten, want Dryadevoedsel wordt dan misschien nooit slecht en is dan wel zeer voedzaam, lekker is anders.
Na 3 lange weken reizen kwamen ze uiteindelijk aan de voet van de Morrurum, de bergketen waardoor de Orgurum-pas liep.
“Laat ons even wachten” zei Alaene, “die pas is gevaarlijk, er kan gevaar achter elke steen loeren, meeste reizigers nemen de route via de rug van Mirias!”
“Een zeer goed idee, mijn beste meid” sprak Miridus, “het kan geen kwaad een goede strategie te hebben voor onze tocht door deze pas, De stammen van de Barrocks zijn langs deze pas gevestigd, ze zijn zeer barbaars en vallen aan zonder genade.”
Logan, een kapitein van de militie zijnde, kwam al vlug aan met een goede strategie en formatie.
Hij had namelijk van reizigers die de toch door de Orgurum overleefd hadden gehoord hoe ze te werk gingen.
“De barrocks vallen nooit frontaal of via achteren aan, altijd via de zijflanken. Als we in een rechte lijn naast elkaar lopen, Bregas en ik elk aan een kant. Bregas is sterker als mij en heeft betere zintuigen, dus ik stel voor dat Alaene naast mij loopt om gevaar te helpen lokaliseren. Miridus, jij bent veiliger met Bregas aan je zij.
Het kamp van de barrocks is trouwens altijd gevestigd aan de westkant van het pad. Bregas, je vindt het toch niet erg om aan de westkant loopt?”
“Een uiterst goede strategie mijn jongen, ik snap waarom je al op zo’n jonge leeftijd tot kapitein van de militie bevorderd werd.” Zei Miridus trots.
“Dat is dan afgesproken!” Zei Bregas.
Met handen aan de wapens trokken ze de pas in.
Voor overnachtingen hadden ze afgesproken dat Bregas en Logan elkaar afwisselden voor de wacht te houden.
Op de 3de nacht van de tocht door Orgurum hoorde Logan iets verderop en wekte Bregas, die op zijn beurt Miridus wekte en vertelde wat Logan gehoord had en vroeg om raad.
Miridus geeuwde en zei slaperig: “Dat is goed, maar ga er niet op af, zolang er iemand de wacht houd en wakker is vallen ze niet aan. We moeten uitgerust zijn, want ze zijn nu een hinderlaag aan het voorbereiden iets verderop.”
De volgende morgen toen ze wat verder weg waren bleek Miridus gelijk te hebben. De barrocks kwamen van beide kanten van het pad aangestormd in grote hoeveelheden.
“Te wapen!!” Riepen Bregas en Logan in koor terwijl ze hun zwaard trokken.
Een zwaar gevecht volgde en vele barrocks werden gedood, Alaene had voor ze bij de groep waren al enkele krijgers van de aanvallers neergehaald met haar kunde van boogschieten.
Ze stonden rond Miridus, want die was iets aan het mompelen en iedereen wist dat hij een spreuk aan het voorbereiden was.
Opeens kwam er uit het niets een muur van vuur rond hen die steeds groter werd en zich uitspreidde.
Toen de muur uitgedoofd was zagen ze de overgebleven barrocks vluchten.
“Denk je dat ze nog terug komen?” Vroeg Bregas verwonderd van het vuurspektakel.
“Van die stam hebben we geen last meer en de stammen hier hebben grote territoria. En dus zal het wel even duren eer we in het territorium van de volgende stam komen, als er nog een stam langs de weg gevestigd is.” Zei Alaene.
Ze bleven hun strategie toepassen, maar kwamen geen hinderlagen of moeilijkheden meer tegen.
Twee weken waren voorbij gegaan toen ze aan de rand van Alvara kwamen. Alvara is namelijk het hertogdom onder bewind van Hertogin Alvaré.
Ze waren veilig en heelhuids door de pas heen gekomen en lieten zich gerust vallen in het zachte gras.
-
I
Long ago there was a port village Viridur, Bard Rock Port, far away from civilization.
In this village lived a man named Bregas. He had a wife and child, a son of 10 and his wife so fair.
That night the moon was full, the whole village was illuminated in the light of the moon.
No one was concerned and everyone was asleep, because the village was far away from any danger.
But a little after midnight Bregas heard shouts and screams.
Bregas, who is young but very wise was told his wife to flee with their son to fool the beach and follow the cliffs.
While the other villagers went to help his wife and child went through the back door and ran away out in the warm summer night.
The village was attacked by a never before seen race of beings, neither human nor animal they were. Blood Lustig and cruel and nobody went to the road.
The man came to the horror and that time was a woman and one child was beheaded by sword pierced steel.
Many men died in the next few minutes, but eventually the invaders fled.
When the enemy was right once he heard a scream of a very familiar voice in his ears. He turned and there stood the most horrible creature you could possibly imagine, and if you thought the intruders scary then you never shut an eye behind this being seen to have.
The horror was his wife and child with him. And Bregas realized what was happening, his beloved wife and son beheaded before his eyes calmly.
Torn and bitter Bregas begging to be slain, but the horror said: "Thou, Bregas, are warned, your life is spared to forever feel the pain, and you will wither and rot in pine!"
With that being mysteriously disappeared in the night.
Bregas bent over his wife and child, embracing and weeping. His heart was filled with pure hatred and anger.
"It's my fault!" He cried, "I've done this to them, they did nothing wrong and I brought them this grief!
Oh, I only stayed with them and not left alone to fly ... "
He vowed the next morning at sunrise: "Actually I Bregas, son of Thelior, I will not rest or I die for my wife and child are avenged!"
He wiped his tears away and stood up slowly.
He went around the village and saw the havoc that the night had inflicted looters.
A handful of men, women and children had survived the horror eight.
"My vrieden, neighbors and fellow villagers!" He cried. "I, Bregas, son of Thelior, solemnly swear to avenge loved ones and your loved ones!
Come now and stand up and rebuild our village! I take 3 villagers with me on my quest!
I ask you, the 3 strongest, fastest, fittest men to stand that will accompany me on this trip! "
After some whispers and murmurs was a young man no older than 23 on, he was a member of the village militia, and said: "Bregas, O thou art the best warrior among us, you taught me everything I could and for me," Instant He knelt and cried: "You have my sword and shield!"
Moment later a man on 2nd. "Bregas O, ye have done so much to us, you helped me with my experiments ... You taught me also dealing with the sword!" And this man knelt and cried: "Oh Bregas, you have my knowledge and magic!"
This was followed by a deathly silence. Bregas looked around him and cried: "Is there anyone? Nobody wants a 3rd person in our quest for our loved ones and beloved?! Are you all really that cowardly?"
Then stood a young woman. Her hair was a chestnut brown, her eyes steadfast and courageous.
She said: "Bregas, forgive me, I am a woman, but nobody knows the nature as well as I do!"
Also they knelt and cried: "Oh Bregas, you have my bow and my dagger, my eyes and my ears!"
If a miracle when they all three shouted in chorus: "Oh Bregas, we follow you to the farthest corners of hell!"
"Get up," said Bregas, "get up and keep your head up, we are equals in this fight!
But you beautiful lady, why you offer your life? "
Her response was: "I grew up in the game and follow them for weeks. They came here for you, but not the wrong container. The murderer of your beloved wife and child was their goal. I do not know who he was, nor I know why he chose you. "
"Get up," said Bregas again, "stand up and speek your name!"
The first young man was right and said: "Logan called me, I'm captain of the militia of Bard Rock Port!"
The older man was shortly afterwards and said: "I'm Miridus, Magician of the order of seven!"
Finally the woman said: "My human name is alaenen, protector of nature and animals!"
Bregas stepped on the 3 and said: "My best Logan, and Miridus alaenen. Go back and collect what you need. If the sun at the top of the sky we go!"
Thus the three being left at noon and followed the trail of the attackers.
The first day they traveled through field and meadow, the next track and visible.
They came to avondval at the edge of the forest Falnur.
Alaenen suggested that the night she spent at the border and they figured prominently.
She also said the forest was magical and you could get lost forever without her.
That night they heard strange noises from the woods. Alaenen said: "These creatures must be very evil for the creatures of the forest in such a fuss to get."
The next day they went out through the forest, alaenen first, followed by Bregas, and shortly afterwards Miridus rear flank as Logan.
Some days and nights went by, the forest had so little light that it was hard to tell whether the light of day, when she woke at night and a light appearance, a woman made of bark and a tree which stood first nothing.
The tree said with deep voice, now you know that a dryad, a Dryade and had a Treant.
The tree, a Treant, said: "Who are you? What do you all here? Speak and I might let you live!"
The bark woman, a Dryade said abruptly: "You belong to those brutes who leave a trail of destruction, is not it?"
The appearance, a dryad, replied, "Calm down sister and brother of the forest. Let us propose to ourselves those confused people regardless of their intentions.
Under Between Alaena had already explained that the appearance was a dryad, the soul of the forest, the bark Dryade a woman, residents of the forest, and a Treant, shepherds of the forest.
The nymph said: "I'm Eila, head nymph of the forest."
The volatile dryad said: "I'm Nas'hka, Oldest of the sisterhood of Dryades."
The treant continued: I am Barnum (num mun and are expressed as name and Moen), leader of the shepherds in the forest, speak and say your name! "
Bregas answered best creatures of the forest, my name is Bregas and these are alaenen, Miridus and Logan. "
The nymph interrupted him saying: "Ooh, I see that you have a woudelf among you ...."
She continued: "And its smell and attitude I would say they love the Beridasbos comes this true?" And alaenen replied: "Yes, O lady of the forest, this is true. We believe you no harm, we pursue those brutes to the evil that drives them to destroy."
"Aah" Eila said, "you hunt the Genki?
Let me just tell you about their history ... "
Eila Genki said the race were that deep in a mountain of Dornum lived about 1200 years ago and disappeared.
"They travel mostly at night, they fear no sunlight but they prefer the darkness." Said the nymph. "Let us help you on your mission, I give you all this pendant, it will protect you from the darkness in your deepest distress."
"Take these stores stock them, 1 bite of this food is enough for a whole day to come. It is never bad." Nas'hka said firmly.
Barnum said, I give you all the gift of light, the trees will point you in the forest. But for this young lady I have a bow and arrows of the best quality! May it hit every target. "
The forest creatures said, "Now, time is running out and the forest we can not help!"
After thanking the creatures have left them urgently.
The trees bent so that a path of light and emerged three hours later they arrived at the edge of the forest.
In the distance they saw smoke. "See there, that village is attacked, we must help them!" Logan cried!
With the wind behind them ran like lightning to the village, but they were too late.
In a few survivors after the whole village was plenty of blood and dead.
"What happened here?" Early Bregas to one who was shocked in the least.
"Zzzzz-uuuuuu she came out of nowhere, before we knew what was happening was half our village ablaze!"
Bregas gave him his amulet and some supplies and said: "Go through the forest, this pendant will protect you a passage and the food will maintain, make haste to our village, they will receive and care."
"Thank you, we leave immediately!" Said the man.
Alaenen still sipping asked: "Which way did they go?" The man pointed to one end of the valley below.
"They went through the Lotharian, the river that separates us from the city Zahir."
"You also thanks for the information" and said the adventurers were on our way again ... "
II
After identifying where the villagers had rushed back Bregas, Logan, and Miridus alaenen themselves towards the valley
"Bregas, not so fast!" Logan shouted suddenly, "Miridus can not follow!"
Al Miridus panting filled with: "Yeah my dear boy, I'm not young and fit as you, but I can handle it, I just need to catch my breath ..."
Bregas alaenen already and a little later were turned and came to Logan and Miridus.
Alaenen Bregas suggested that the old magician and Logan helped to continue to breath as he came, so the distance between them and the Genki was not too big.
After several hours they were descended the valley and they came to the banks of the Lotharian.
Alaenen, a woudelf hotels saw immediately that the farthest distances and was not crossing the river was too deep and too hard to have flowed to swim or wade.
"What do we do now?" Early Logan alaenen when she woke.
"My young, here I come in handy, if I remember correctly, I do know a spell that can help us!" Did Miridus panting.
He took a deep breath, raised his arms to the river and said: "AQUANI ioram polaris" Perhaps it is useful to know that the language of magic is the language of the ancients and it seems to some extent on our very own latin, but it is not.
Miraculously began a bridge of ice to form on the River.
For Bregas and Logan was their first time they ever saw magic in progress and were astonished. Before she realized how to react properly called Miridus alaenen and that they had to hurry. "Hurry, that bridge starts to melt, it is too hot!"
They sprint across the bridge and just in time they reached the other side because the bridge began to crack and fell shortly afterwards in large chunks of ice in the water.
She looked at the path that climbed to the valley and saw in the distance is the last of the creatures disappear at the edge of the valley
It was getting dark when she finally came top of the valley and saw in the distance the lights of Zahir, the capital of Meirham, Meir land of Essen.
They spent the night and stood before the dawn and rushed to the city in the hope that the things the city had not yet attacked.
Alaenen cried: "Not even my friends, I see the gate already, if we hurry we can still arrive before dark!"
Bregas replied: "My best alaenen, meadows and fields that are very hilly, and Miridus starts to get heavy, we continue on our current pace."
Shortly before the sun's education came they were completely dashed to the gates of the city and shouted: "Wait lifting the gate! Let us there for the night! "
The guards had heard them and let them in, when they were just inside the gate was closed for the night.
Heavy tired of the nights in open air to spend went to the inn "Den Os Fats' they ate a good meal and a wonderful night sleep.
The next morning they counted off with the host and went out when a guard stopped them and liked them follow him to the castle of the lord and master of Meirham, Emperor Borus Viridami.
Along the guard explained that the emperor had received word of the attack on the village on the other side of the ravine and they wished to speak.
When they arrived the gate of the castle they were waiting by himself Emperor Borus.
Knowing that for ordinary citizens, and even a magician was a great honor to boast all four deep in the knees.
"Get up, my lords and lady and tell me your names."
Bregas stood up and said: "My lord, it is our great honor to be received by your highness! My name is Bregas! "
Miridus then stood up, followed by Logan and alaenen and spoke: "Your highness, I am Miridus."
"My lord! My name is Logan. "" Dear lord of Meirham, people call me alaenen. "
"Come my best people, follow me to my quarters." Did the emperor.
Arrived in the rooms of the Emperor Borus Viridami asked who was responsible for the attack on Daeldorpe.
Miridus took the floor and put everything on the attack at Bard Rock Port and the Genki.
After several hours meeting and tell the emperor said: "My people, your quest is noble and good. I will provide troops that can come later to join an attack on the home of these horrible creatures!
I recommend you all to travel to Beirumer direction and assistance in the Duchess Feolina Alvare. The creatures were bergenpas the direction of Orgurum. But to rest here today and enjoy a good meal, you leave tomorrow at dawn! "
After these words maids came in and escorted the guests to their rooms.
That night Bregas explored the castle and saw a lounge in Logan alaenen and talk to each other, she said hello and walked toward the library of the emperor.
There was Miridus.
"Aah! Dear Bregas, my boy, come here, I show you something. "Did Miridus.
"What do you mean?" He replied.
"The role that I found contains a spell for non-magicians who they can give the gift of language, it can conveniently reach us, because this spell has announced Viridur in almost any language."
The role included the words: "Ancestrore donnare me linguisti totales.
The reading aloud of the words with their hands Bregas role in the knowledge of the most spoken languages.
It was getting late and everyone went to bed, alaenen and Logan had already read that role.
The next morning she lugs vert early eastwards, towards Beirumer, the realm behind the Orgurum Pass.
III
They were just out the gate when one of the captains of the army of Essen Meir arrived and said: "Dear people, I'm Joram, captain of the 6th Division. If you've discovered colony of the Genki immediately send word to us, we will have an army ready to serve your quest against evil. "
"Thank you for your cooperation, once we know something we send word!" Did Bregas.
"Success Bregas Bard of Rock Port," said the captain.
Some days and nights went by, because between Zahir and Orgurum Pass is much land, they were governed by a village where she now and then ate a good meal, perhaps because Dryadevoedsel is never bad and is very nutritious, delicious is different.
After 3 weeks long journeys they finally arrived at the foot of the Morrurum, the mountain chain which ran Orgurum Pass.
"Let us wait here" said alaenen, "which is only dangerous, it can risk lurking behind every rock, most people take the route through the back of Mirias!"
"A very good idea, my best girl" Miridus said, "it can not hurt to have a good strategy for our journey through this pass, the tribes of the Barrocks along this newly established, they are very barbaric and ruthless to fall .
Logan, being a captain of the militia, came soon with a good strategy and formation.
For he had of people who still survived by Orgurum had heard how they proceeded.
"The barrocks never fall head or behind, always through the zijflanken. If we walk a straight line side, and I Bregas each side. Bregas is stronger than me and have better senses, so I suggest alaenen next to me is to help locate danger. Miridus, you're safer with Bregas on your side.
The camp is also barrocks always located on the west side of the path. Bregas, you find it does not matter to the west is? "
"A very good strategy my boy, I understand why you all at such a young age to master the militia was promoted." Did Miridus proud.
"That is agreed," said Bregas.
With hands on the weapons until they withdrew.
For nights they had agreed that Bregas Logan and alternated for the watch.
On the 3rd night of the trip through Logan Orgurum heard anything further and awakened Bregas, which in turn Miridus awakened and told that Logan had heard and asked for advice.
Miridus yawned sleepily and said: "This is good, but do not use, keep waiting until someone is awake and they are not. We must be equipped, for they are now preparing to ambush a little further. "
The next morning when they were turned away what Miridus be right. The barrocks came from both sides of the path aangestormd in large quantities.
"To arms!" Bregas and Logan called out in chorus as they drew their swords.
A heavy battle ensued and many were slain barrocks, alaenen had them in the group already had some warriors of the attackers knocked down with her skill of archery.
They stood around Miridus because it was something rumbling and everyone knew that he was preparing a spell.
Suddenly out of nowhere came a wall of fire around them who are always bigger and spread.
When she saw the wall had extinguished the remaining barrocks flights.
"Do you think they come back?" Early Bregas amazed by the spectacular fire.
"From which tribe we have no more trouble and the tribes here have large territories. And so it will be a while before we in the territory of the tribe come next, if there is a tribe located along the road. "Did alaenen.
They continued to apply their strategy, but were no more difficulties or ambushes against.
Two weeks had passed when they came to the edge of Alvar. Alvar is because under administration of the Duchy Duchess Alvare.
They were safe and intact by only come back and let themselves fall into the comfortable soft grass.
-
I started reading your story, but I think there's been a bit lost in translation. Either that or it's the spelling and/or grammar you didn't want to fix. *<:)
Some of the words seem to be wrong, but, as I stated, it could be the translation. With that in mind, it makes it hard to read and follow the story line.
-
I started reading your story, but I think there's been a bit lost in translation. Either that or it's the spelling and/or grammar you didn't want to fix. *<:)
Some of the words seem to be wrong, but, as I stated, it could be the translation. With that in mind, it makes it hard to read and follow the story line.
I merely ran it through google translator and copy-pasted it here... No grammar and spelling corrections were made...
Feel free to correct them in replies though, I'll change them in the story ^^
-
Sorry... but I'm not doing your editing for you when I'm not sure that the correct words were even used. *<:) I'd be happy to otherwise, Momo and I have done it for each other for a long time now.
-
Well, the story is written in Dutch, because if I ever publish it, it would need to get published in Belgium and the Netherlands first ^^
If you see grammar and spelling errors, like words not being put in the right way, feel free to post a correction in a reply, I'll change it ^^
If the story ever goes international the editors from those country will have to translate it themselves xD I'm not bothering, for now it's a story I'm writing for my faction on Perfect World International
-
It's not so much the grammar and/or spelling. It's the fact that I think some of them are the incorrect words, but I don't really know because I didn't write it and I don't speak Dutch... it could be the right word in Dutch and somehow got translated wrong. :?
-
Yea, I know^^ That's why I'm too lazy, it's too much work xD
-
ok then..
-
sry :-(
-
*<:) No need to be sorry... it's your story. :wink:
-
Well I mean if you don't sacrifice the time for your work and admit to being lazy about it then it will show as mine as shown when I was lazy.If you really love your work you will polish it and put that sacrifice into it to put it up to the quality it deserves!
-
Lol, I'm writing a story in Dutch, not in English ;-)
-
Then you're kinda SOL as far as Monstrous is concerned. If the words aren't correct in English, there's really no point in us reading it.
-
Sorry.I don't speak Dutch.I don't know how I,nor anyone,can help if you restrict yourself.
-
I just tought I'd post it here, it's a story I'm writing for friends, and they all speak Dutch, so there isn't really a need to translate it^^
I'll leave it as it is now, if any mod or admin thinks this topic needs to go, feel free to delete it ;)
-
Oh ok.I don't think there's a need for deleting.